Net toen ik wilde aanschuiven bij een half bezette tafel in het bedrijfsrestaurant, werd ik aangesproken…
Één van de mannen zei: “Nee, nee, niet bij ons, maar daar,” terwijl hij naar een hoekje wees waar de ‘werklui’ zaten. “Jullie eten daar.” Ok, dacht ik, opstandig als ik was, in het verdomhoekje?
Wat ik niet wist, was dat deze ervaring het begin zou zijn van een lange reis die me zou vormen tot wie ik nu ben.
Achtergrond van deze anekdote
Dit gebeurde in het begin van mijn carrière. Vroeger was ik een ‘jongen van de straat’, had veel vrienden uit uiteenlopende ‘milieus’, en had totaal geen idee wat ik wilde doen qua opleiding of werk.
Door dat ‘niet weten’ ging ik van de VWO naar de MAVO. Een moeizame leerweg volgde, en uiteindelijk behaalde ik mijn MBO-diploma.
Toen ik wederom met hetzelfde vraagteken boven mijn hoofd startte aan de HBO Logistiek en Economie, kon ik mijn draai wederom niet vinden. Ik besloot om te gaan werken en vond een baan als ‘2e man/oprichter’ binnen een interieurbouwbedrijf.
De ervaring bij de Zuid-as
Daar zie ik ons nog binnenkomen bij een enorm kantoor op de Zuid-as. Er moest een prachtige bedrijfskroeg gebouwd worden als hart van alle kantoren. Een mooie opdracht met een uitdagende ontwerpfase. Ondanks mijn onervarenheid in mijn eerste baan, had ik het vermogen om goed de vraag achter de vraag te achterhalen. We hadden een goede klik met de opdrachtgever, en toen we eenmaal de opdracht startten, werden we in het begin warm ontvangen.
Tot we richting de bedrijfskantine liepen… “Nee, nee, jullie horen dáár te gaan zitten.”
Huh?
Ik weet niet of jij aan het begin van je loopbaan zulke ervaringen hebt gekend, maar ik denk dat ik toen nog niet goed wist wat een denigrerende toon was, maar de effecten ervan schoten door mijn hele lijf. De omgang tussen de rangen en standen viel me op, en ik ben deze ervaring nooit vergeten. Ook later kwam en kom ik dit nog regelmatig tegen.
Een nieuwe richting: Van de werkvloer naar theorie en leiderschap
Na twee jaar struikelen en goed om mij heen kijken in deze rol als interieurbouwer, besloot ik opnieuw een opleiding te beginnen. Dit keer in het volwassenenonderwijs. Na een HBO-opleiding Bedrijfskunde en een master programma Strategisch HRM, heb ik bewust voor een (tweede) HBO-studie Organisatiepsychologie gekozen, vooral door mijn groeiende interesse in sociaal gedrag binnen organisaties.
9,5 jaar studie, maar dit keer enorm gemotiveerd en leergierig.
Als interim manager en oprichter van een trainingsbureau komt deze ervaring uit het verleden, en de later opgedane theoretische onderbouwing, nog vaak van pas. Het is zowel een case als een spiegel.
De kracht van het verdomhoekje
Waar ik ook kom, vaak is het bij de mensen in het zogenaamde “verdomhoekje” waar de echte verandering en vooruitgang begint. Deze ervaring heeft me geleerd om met een open blik en zonder oordeel naar mensen te kijken, en te luisteren naar hun verhaal en perspectief.
Ik probeer altijd het grote geheel te begrijpen en te ontdekken hoe ik kan helpen om positieve veranderingen teweeg te brengen, zelfs als het voor anderen niet de meest zichtbare of populaire groep is.
